ေႏြေတးရွင္(မင္းဧရာ)

5 June 2013 at 19:19

တိမ္ညႊတ္ကို မခ်ိဳးပါနဲ႕
ေဗဒါေတြ ညွိဳးတဲ့ကမ္းမွာ
ေလေတြသာ ဖမ္းဆုပ္
တစ္မိုးခ်ဳပ္ျပန္ျပီ မၾကည္ျပာ
သည္တစ္ခါလည္း ေရပါမလာျပန္ဘူး။

း)) သိပ္လွတဲ့ စာပုိဒ္ း))

6 June 2013 at 05:43

ဖတ္ဖူးသလုိလုိဘဲ ကဧရာ။ အေဟာင္းေတြ ဆိတ္ခြါေနတာလား မသိ။ သုိ႔ေပသည့္ ဖတ္တုိင္း မရုိးႏုိင္တဲ့ ေခတ္ေရစီးသံစဥ္ေလးေတြပါဘဲ မၾကည္ျပာ... အဲေလ ေယာင္လုိ႔... ကဧရာ း))

6 June 2013 at 05:56

ကဧရာတုိ႔ ကပၸိယႀကီးတုိ႔ အဆင္ေျပၾကရဲ့လား။ မေလးမွာ ေအာ္ပရာဇီေတြ ေျခရႈပ္ေနၾကတယ္။ ၾကည္ျပာတုိ႔ဆီ စာေရးလဲ ေရးေပါ့။ ဒါေပမဲ့ သတိ ၀ီရိယေလးနဲ႔ေတာ့ ေနၾကဦး။

6 June 2013 at 09:47

မိုက္တယ္ ႀကိဳက္တယ္...
မၾကည္ျပာအတြက္ေရးလည္း ဖတ္တယ္ကြာ ဟဟဟ xD

6 June 2013 at 10:11

ဒီကဗ်ာကုိ ခုမွတင္ရသလား ဘမူံ...

6 June 2013 at 16:52

ဘဝဆိုတာ ေရမ်ားရာ ရြာတတ္တဲ ့မိုးေပါ့ေနာ္...။

7 June 2013 at 07:18

အင္းးးးးးးးးးး မၾကည္ျပာကိုေတာ႔ ဘယ္လိုမွကို
မႏိုင္ေတာ႔ဘူး ကဧရာ.....ဟုတ္ေပါင္ :)
ကဧရာကိုေတာ႔ ဘယ္လိုမွလုိက္လုိ႔ မမွီေတာ႔ဘူး
မၾကည္ျပာ.....ေတာ္လုိက္တာေနာ္...
သူမ်ားေတြမ်ား ေရးတတ္လုိက္ၾကတာ
ငဒုိ႔မ်ားေတာ႔....ဟင္႔ ေျပာရင္းနဲ႔အားငယ္လာျပီ :(

10 June 2013 at 09:43

ရင္တြင္း ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔ေလဗ်ာ ... အံၾကိတ္ျပီး မ်က္ရည္ခိုးက်ခဲ့ရတဲ့ရက္ေတြ မနည္းဘူး ... မၾကည္ျပာလို႔ ကင္ပြန္းတက္ခဲ့ရတာကိုလဲ လြမ္းမေျပဘူး.. ရင္ထဲမွာ တိတ္တဆိတ္ သူ႔ကိုပဲ လြမ္းေနတယ္

10 June 2013 at 23:11

မႀကည္ၿပာ မဟုတ္သူမ်ား အားရပါးရ၀င္ဖတ္ႀကသည္။ ဘ၀ဆိုတာ ေရမ်ားရာမိုးရြာဆိုတာ သိပ္သိပ္ဟုတ္။