(သိလို႔ေရးျခင္းလည္းမဟုတ္ပါဘူး..တတ္လို႔ေရးျခင္းလည္းမဟုတ္ပါဘူး ပင့္သက္ရွည္ေျပေစေတာ့လို႔... ေျဖေလ်ာ့တဲ့ေနရာေလးပါဗ်ာ)

ေႏွာင္းတျမည့္ျမည့္

Posted by: ေႏြေတးရွင္ (မင္းဧရာ) / Category:

ေလရူးအေသာ့    ျမဴးေဆာ့တစ္ခါ
ဟိုမွာတစ္ရြက္    ဒီတစ္ရြက္ႏွင္
ရွစ္ခြင္ျမဴဆိုင္း   ထင္တိုင္းလြမ္းေတာ့
မွိဳင္းေဖ်ာ့စြတ္စို   မ်က္၀န္းညိဳသည္
ေသြဖည္မရုန္း    ခပ္ႏံုးႏံုးပင္
     ဟိုအတိတ္ကိုႏွင္မိ၏။

မခ်ိတင္ကဲ      သံကုန္ခၽြဲသီ
ၾကားေစရည္ျငား   ရိုးဖ်ားတစ္ဖက္
ပင္အိုထက္တြင္   ရိွဳက္ငင္ငိုေၾကြး
ေဖၚေ၀းတစ္ကိုယ္   ဥၾသပ်ိဳသည္
ဆင့္ဆိုျမည္တမ္း   ပင့္သက္ႏြမ္းကို
          ငါ့လို သူလည္း
တစ္ကိုယ္တည္းသာ ေျဖေရာ့မည္။

ေရာ္ရည္မွန္းဆ   ဟိုတုန္းကမ်ား
ျမသားအေသြ႕    ေလအေ၀့တြင္
ေပ်ာ္၀င္မိန္းမူး   ကိုယ္တိုင္ခူး၍
ပြင့္ဦးကိုဆင္  ပိေတာက္ပင္သည္
ေႏြေနျခည္ေအာက္ ပန္သူေပ်ာက္၍
ႏြမ္းေျခာက္တစ္ခါ ထိုေျမလႊာ၀ယ္
 ရနံ႕ျပယ္ရွာေပေရာ့မည္။

ေႏွာင္းတျမည့္ျမည့္   ေစာင္းေရြ႕ရွာျပီ
ဒီရာသီဦး  ပိေတာက္ဖူးကို
သီခူးခြင့္နည္း  ဆင္ခြင့္လြဲလို႔
လြင့္၀ဲတစ္ေခါက္  စည္းကိုေဖါက္၍
       ေလွ်ာက္ခဲ့လည္ျပန္
ပန္းေၾကြေကာက္ခါျပန္ခဲ့သည္။


အျပည့္အစံုသို႔