ရွဴ႕ေပ်ာ္သေယာင္
ထိုျပည္ေထာင္၀ယ္
ပိတ္ေမွာင္ကာဆီး
ဥာဏ္ရည္မီးလည္း
ထိန္ညီးမစြမ္ ႏိုင္ရွာျပီ ။
ၾကယ္ညီတစ္ဆုပ္
သန္းေခါင္းယုတ္ ၌
ဖုံးအုပ္တိမ္မဲ
အားအံခဲလည္း
မြဲျမဲ မျမင္
မ်ားလူ ရွင္ တြင္
ကၽြန္႔ထင္ပညာမရွိျပီ ။
ေရစီးေျပစြာ
ေလလာျဖန္႔ျဖဴး
ေတးက်ဴးညီညီ
ေမာင္မယ္သည္လည္း
သိပ္သည္းက်ဥ္းေျမာင္း
ငါ မာန္ေစာင္းႏွင့္
ေတြးခ်င့္မေျမာ္
ျပည္ေတာ္ဘယ္ေတာ့ ျငိမ္းမည္နည္း ။
အျပည့္အစံုသို႔