ေႏြေတးရွင္(မင္းဧရာ)

15 May 2013 at 23:23

ေအာ္ အမွတ္တရေရးေပးထားတဲ့ ကဗ်ာေလးလား။ ကဗ်ာေလးက ရြတ္လို႕ေကာင္းတယ္။ အသံေနအသံထားမွန္မွန္နဲ႕ ရြတ္ရင္ပိုေတာင္ အသက္၀င္ဦးမယ္။ အစ္မစံပယ္နဲ႕ အစ္ကို လြင္ၿပင္လဲ ႀကိဳက္မွာပါ။

16 May 2013 at 07:43

အင္းးးးးးးးးးးးးးး
ဒီကဗ်ာေလးဖတ္ျပီး အကိုနဲ႔အမကို အားၾကီးလြမ္းတာပဲ
တေန႔ေန႔ေတာ႔ အကို႔ဆႏၵေတြ ေသခ်ာေပါက္
ျပည္႔၀မွာပါ အကိုရယ္..တေန႔ေန႔ေပါ႔

17 May 2013 at 12:52

ဘေလာ့မပတ္ျဖစ္တာၾကာသြားေတာ့ ဘေလာ့ရြာသတင္း ပုလင္းေတြ အဆက္ျပတ္သြားတယ္...ဂ်က္တို႔ ဘယ္ေျပာင္းသြားၾကျပန္ၿပီလဲဆိုတာေတာင္ မသိေလာက္ေအာင္ဆိုေတာ့ ကို္ယ့္ကိုယ္ကို အေတာ္အားမရဘူး ဧရာေရ...

ဒီကဗ်ာေလး အေတာ့္ကို နရီမွန္တာပဲ...သံုးေလးေခါက္ေတာင္ ျပန္ဖတ္မိတယ္...

19 May 2013 at 00:22

အထက္မွာ ရိုးေျမက် ေျပာသြားသလိုပါပဲ။ ကဗ်ာေလးက အသံေန အသံထားေလးနဲ႔ ရြတ္ေတာ႔ ေကာာင္းလိုက္တာ။ ျမတ္က ကဗ်ာကေလးေတြ သေဘာက်ရင္ အသံထြက္ၿပီး ရြတ္ေလ႔ရွိတယ္။ သူတို႔ေလးေတြရဲ႕ အလွ ပိုၿပီး ေပၚလြင္ေအာင္လို႔။

ဒီကဗ်ာေလးကို ဖတ္ၿပီးေတာ႔ ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာ ရွာၾကရတဲ႔ ေပ်ာ္ရာမွာမေန ေတာ္ရာမွာေနၾကရတဲ႔ ျမတ္ဘဝအပါအဝင္ ဘဝေတြမ်ားစြာအေၾကာင္းကို ေတြးဆင္ျခင္မိတယ္။

ခင္မင္စြာနဲ႔
ျမတ္ပန္းႏြယ္

22 May 2013 at 14:34

ဆုံ ကြဲ ေတြ႔ ႀကဳံ၊ ဘြဇာတ္ခုံလုိ႔ ဆုိသကုိး ေမာင္မင္းဧရာ။ ဘ၀ထဲက တရားဓမၼေတြဘဲေပါ့။