ေႏြေတးရွင္(မင္းဧရာ)

ဥၾသတစ္ကိုယ္
ခြန္းဆိုသံ၀ါ
ခိုကာနားစက္
ေရာ္ရြက္သက္ေၾကြ
ဤတစ္ေႏြဆို
ရြာအိုဘယ္သို႔ ရွိမည္နည္း။

မိုး႐ူးေလထန္
ေဒါသမာန္၀င့္
ပ်ံလြင့္ကာခ်ီ
ရာသီေႏြေႏွာင္း
ဖက္ဆြတ္ေလာင္းခ်
ေျပာင္းရတဖံု
ျမေသြးရံုမွာ
ပ်ိဳးခံုဘယ္ပံု သာမည္နည္း။

မျမင္ရက္ၾကာ
ကၽြန္ရြက္၀ါငယ္
သာေစရြယ္ရင္း
ေငြႏွင္းလည္းကုန္
လူလည္းထံုျပီ
အလြမ္းျဖင့္ရုံေသာ သည္ရက္ရွည္။

ခါးသက္သက္ပါပဲ
ပါးရွပ္ရွပ္  မ်ိဳခ်
ခပ္ေမာက္ေမာက္ မာနနဲ႕
အဲဒီညက ................
သီခ်င္းတစ္စကို ဆိုလိုက္တယ္။

က်ယ္ျပန္႔နက္ရွိဳင္းတဲ့  လြင္ျပင္
ကၽြန္ေတာ္သင္ခဲ့တဲ့  ရသ
ထယ္သြားတို  ''စည္းခ်က္''အခ်မွာ
ေျခထိုးျပီး ကၾကတယ္။

ဂီတနတ္သံ လြင့္ပ်ံအၾကြ
မိစံပယ္ အတြက္ဟန္မက်လွဘူး။

စာအုပ္ၾကီး ကိုင္
မ်က္မွန္အထူၾကီးနဲ႕ ထိုင္ေနတဲ့
ေမာင္ႏွစ္ဆိုင္  လူၾကီးမင္းေရ........
ခင္မ်ားလွ်ာ အထက္
အရသာ မထြက္လွေပမယ့္
ကၽြန္ေတာ္ခ်က္တဲ့ ဟင္း
လက္ကျမင္းခဲ့တာမဟုတ္ဘူး။

သူငယ္တန္း အေၾကာင္း ေဆြးေႏြးခ်င္ ရင္
က၊ခ၊ေတာ့ အရင္သင္ဗ်ာ...
ကၽြန္ေတာ္ လြတ္လပ္စြာ ပ်ံခ်င္ေသးတယ္။

နဒီေခြရာ
ဤ ေသလာဦး
ေလရဴးငယ္သုန္
ၾကည္စယ္ ယံုမွ်
နားသယ္စ ခို
ရယ္သြမ္းသလို
နမ္းမလို ထင့္။​

မရြံ႕တရြံ႕
ဖြဖြလြန္႔လူး
တိမ္ဖူး ငယ္ရံု
နံ႔သာမွံဳ ျခယ္
နမ္းေစရြယ္ မင့္
မျပယ္လြင့္ေစ
ခ်င့္ခ်င့္ ေျခြစဥ္
ေပ်ာ္၀င္လွိဳက္ခို
ရႊန္းစိုစိုႏွင့္
ရွက္ေသြး ပ်ိဳေသာ
ဆည္းဆာခ်ိန္ ။