ေႏြေတးရွင္(မင္းဧရာ)

19 September 2012 at 10:38

ကဗ်ာေလး ခံစားသြားတယ္ ဒကာေတာ္ ေႏြေတးရွင္ေရ...က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ..
ခင္မင္တဲ့
ဘုန္းဘုန္းေတာက္

19 September 2012 at 11:43

ကုိမင္းဧရာ
တစ္ေယာက္ထဲငုိျပီး
ခုေတာ႔လဲ----
ခပ္စိမ္းစိမ္းတဲ႔လား?

19 September 2012 at 16:46

မ်က္ရည္သိမ္းၿပီး ခပ္စိမ္းစိမ္းေနရတဲ့ ဘဝေလးကေန အျမန္ဆံုးလြတ္ၿငိမ္းခြင့္ရပါေစ။ ကဗ်ာေလးအားေပးသြားတယ္ မင္းဧရာေရ။
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္

19 September 2012 at 22:30

ရနံ႔ခ်ိဳေပ်ာက္
ဖ၀ါးေအာက္၌
ေကာက္၍တဖန္
သခင္ ပန္ေစ
မေျခြထို ဆု
မ်က္ရည္ထုသိမ္း
ခပ္စိမ္းစိမ္းေပါ႕
အားေပးသြားပါတယ္

19 September 2012 at 23:40

ခပ္စိမ္းစိမ္းေလးေတာ့ မလုပ္နဲ႔ေလ။
ဘေလာ့ဂါ ေမာင္ႏွမေတြဘဲ...
တစ္ေယာက္ေသာသူကိုဘဲစိမ္းေနာ္.
အားေပးသြားတယ္။။။

20 September 2012 at 04:20

ကဗ်ာတုိတုိ..လွလွေလးအားေပးသြားတယ္ေနာ္..
စာသားေလးေတြက ခ်စ္စရာ..လြမ္းစရာေလးရယ္..
ခင္မင္ေနတဲ႔...မိုးနတ္

20 September 2012 at 05:51

ဘာ....ဖဝါးေအာက္ေရာက္မွ....သခင္ပန္ေစ လာလုပ္ေန
တယ္...ရဝူး.....အပင္ေပၚတက္ခူးေပး.....:)))

21 September 2012 at 11:34

အလို လုပ္စမ္းပါ..ဘၾကီးမုူံရာ..

25 September 2012 at 11:30

ဒီကဗ်ာေလးဖတ္ရေတာ့
အရင္က မို႕မို႕ျမင့္ေအာင္ ရုပ္ရွင္ကား
ခပ္စိမ္းစိမ္းဘဲေနပါမယ္
ဆိုတဲ့ဇာတ္လမ္းေလးျပန္သတိရမိတယ္

26 September 2012 at 10:20

ဒီကဗ်ာကို ဖတ္ခ်င္လို႔ ဟိုေန႔ကတည္းကလာတာ သူ႔ဆိုဒ္ႀကီးက ၀င္မရဘူးေလ... အဲ့ဒါနဲ႔ ခုမွ ဖတ္ရတယ္ ဟြန္းးးးးးးးးးးးးးးးး

27 September 2012 at 07:47

ကာရန္မိၿပီးေျပာခ်င္တာေလးလွတယ္ညီေလးေရ။ေကာင္းလိုက္တာ။ဆက္ေရးပါဦး။

1 October 2012 at 05:41

ကဗ်ာေလးဖတ္သြားပါတယ္။

တစ္ခါတစ္ေလေတာ႔ သူတိုု႔ေၾကြဆင္းေပးမွ လူေတြက ေကာက္ယူပန္ဆင္ခြင္႔ရတဲ႔ အေၾကြပန္းကေလးေတြကိုု ကံေကာင္းတဲ႔ပန္းေလးေတြလိုု႔ ထင္မိတယ္။ တျခားပန္းေတြလိုု လြယ္လင္႔တကူ အေျခြမခံရလိုု႔ပါ။

ခင္မင္စြာျဖင္႔
ျမတ္ပန္းႏြယ္

22 October 2012 at 11:51

ကာရန္မိတယ္...အားက်လို႕.. အဲ႕လိုေရးတက္ဖို႕ ၾကိဳးစားရအံုးမယ္...:)